Το ρομπότ Philae ενδέχεται να εντόπισε οργανικά μόρια στην επιφάνεια του κομήτη 67P/Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο (Τσούρι), σύμφωνα με Γερμανούς επιστήμονες.

Οι οργανικές χημικές ενώσεις, αυτές δηλαδή που περιέχουν άνθρακα, αποτελούν τη βάση της ζωής στη Γη και ενδέχεται να μας βοηθήσουν να εντοπίσουμε χημικές ουσίες που σχηματίστηκαν ή ήρθαν από το διάστημα στον πλανήτη μας κατά την πρώτη φάση μετά τη δημιουργία του.

Τις χημικές ουσίες συνέλεξε ένα γερμανικό όργανο, σχεδιασμένο να οσφρίζεται τη λεπτή ατμόσφαιρα του κομήτη. Άλλες αναλύσεις έδειξαν ότι η επιφάνεια του κομήτη καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό από πάγο νερού με ένα λεπτό στρώμα σκόνης.

Όπως δήλωσε ο υπεύθυνος λειτουργίας του σύστημα ανάλυσης αερίων COSAC, Δρ Φρεντ Γκέσμαν, με το οποίο είναι εξοπλισμένο το Philae δεν είναι ακόμη σαφές αν μεταξύ αυτών των μορίων περιλαμβάνονται και σύνθετες ενώσεις, όπως αυτές που σχηματίζουν τις πρωτεΐνες. Ένας από τους βασικούς στόχους της αποστολής στον κομήτη «Τσούρι» ήταν να διαπιστωθεί εάν ενώσεις άνθρακα και, μέσω αυτών, η ζωή, μπορεί να έφτασαν στη Γη από κάποιον κομήτη.

Το μικρό ρομπότ προσεδαφίστηκε στον κομήτη μετά από ταξίδι δέκα ετών στο διάστημα πάνω στο διαστημικό σκάφος Rosetta, με αποστολή να βρει στοιχεία για το πώς δημιουργήθηκαν οι πλανήτες και, ενδεχομένως, πώς εμφανίστηκε η ζωή. Ολοκλήρωσε την 57ωρη αποστολή του στην επιφάνεια του κομήτη τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου, αφού έστειλε στους επιστήμονες δεδομένα από τα πειράματα που διεξήγαγε.

Οι επιστήμονες θεωρούν ότι οι κομήτες χρονολογούνται από την εποχή της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος και σε αυτούς έχουν διατηρηθεί οργανικά μόρια, σαν να επρόκειτο για “κάψουλες του χρόνου”.

Σύμφωνα με το Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής (DLR), η διαστημοσυσκευή τρύπησε και την επιφάνεια του κομήτη, αναζητώντας και εκεί οργανικά μόρια, όμως είναι ακόμη άγνωστο αν κατάφερε τελικά να μεταφέρει ένα δείγμα στο COSAC για ανάλυση.

Το εργαλείο MUPUS με το οποίο το ρομπότ  μετρά την πυκνότητα και τις θερμικές και μηχανικές ιδιότητες της επιφάνειας του κομήτη έδειξε εξάλλου ότι η επιφάνειά του Τσούρι δεν ήταν τόσο μαλακή όσο πίστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες. Ένας αισθητήρας που επρόκειτο να βυθιστεί σε βάθος 40 εκατοστών στην επιφάνεια του κομήτη δεν τα κατάφερε τελικά. Το DLR υποθέτει ότι αφού πέρασε ένα στρώμα σκόνης πάχους 10-20 εκατοστών, ο αισθητήρας χτύπησε σε ένα άλλο υλικό, σκληρό σαν πάγο. “Εκπλαγήκαμε. Δεν περιμέναμε τόσο σκληρό πάγο στο έδαφος”, είπε ο Τίλμαν Σπον, ο επικεφαλής της ομάδας MUPUS του DLR.

Ο Σπον σημείωσε ότι το MUPUS μπορεί να λειτουργήσει ξανά εφόσον φτάσει αρκετό ηλιακό φως στο Φίλαι για να φορτίσουν οι μπαταρίες του, κάτι που οι επιστήμονες ελπίζουν να συμβεί όταν ο κομήτης πλησιάσει στον ήλιο.

ΠΗΓΗ